Göç Dergisi

TÜRK KADINININ BELÇİKA’DAKİ KONUMU: EVLİLİK, DİL VE MESLEKİ UYUM

GÜLSÜM TARÇIN

Bu makalede amacımız Belçika’ya Türkiye’den evlenerek gelen kadınlarla ilgili araştırma sonuçlarımızı aktarmak. Belçika’ya evlenerek gelen bu kadınların evlilik ve aile hayatlarının yanı sıra sosyal uyumları, Belçika dillerini öğrenme, işgücü piyasasına ve sosyal hizmetlere erişim süreçleri gibi konuları ele alıyoruz. Araştırma alanımız başkent Brüksel’dir. Araştırmanın çalışma grubu Belçika’nın Brüksel şehrinde yaşayan evlenerek Türkiye’den gelen 32-62 yaşları arasında 20 göçmen kadın ve sivil toplum kuruluşlarında çalışan 1 sosyal hizmet uzmanı olmak üzere toplam 21 kadın katılımcıdan oluşmaktadır. Çalışmada 2016-2017 yıllarında yaptığımız saha araştırması ve mülakat tekniklerinden faydalanılmıştır. Bu kadınları daha yakından tanımak, anlamak ve bu konudaki tespitlerimizi aktararak onların seslerini duyurmak amacıyla bu araştırma gerçekleştirilmiştir. Belçika’ya evlenerek gelen kişilerle ilgili olarak kadın göçmenlerle dair veriler az olup, bu göçmen grup Türk toplumunun kırılgan bir topluluğunu oluşturmaktadır. Bu bağlamda Belçika’daki Türkiye kökenli kadınların evlilik göçüyle başlayan bu hikâyelerinin incelenmesi önem arz etmektedir. Evlilik yoluyla Belçika’ya gelen Türkiyeli kadınların geldikleri yerde karşılaştıkları sorunlar ve bu sorunlarla başa çıkma stratejileri, sosyolojik ve psikolojik açıdan değer taşımaktadır. Dolayısıyla elde edilen bulgular, Belçika’daki Türk toplumunun evlilik uygulamaları ve entegrasyon sürecini anlamak açısından da faydalı olacaktır; sosyal gelişme, iş pazarına uyum gibi konularda önerilere olanak verecektir.

Yapısal Şiddet Karşısında Göçmen Emeği: İstanbul’daki Afgan Göçmenlerin Göçmenlik Deneyimi

Gani Aladağ

Bu makale, Afgan göçmenleri, İstanbul'da yaşadıkları yapısal şiddeti, çalışma koşulları, sosyo-ekonomik mücadeleleri ve hayata tutunma stratejileri bağlamında incelemektedir. Makale, Afgan göçmenlerin yasal statüdeki sistematik eşitsizliklerle nasıl başa çıktıklarını ve sistematik eşitsizlikleri nasıl algıladıklarını anlamak için, Afgan göçmenlerle derinlemesine görüşmeler vasıtasıyla elde edilen verilerle Afgan göçmenlerin deneyimlerini üç temel boyutta incelemektedir: Mesleki anlamda vasıflı olup olmama, yasal statü (oturma ve çalışma izinleri) ve gelecek beklentileri. Bulgular, belgesiz Afgan göçmenlerin sürekli sınır dışı edilme korkusu, kısıtlı hareketlilik ve sömürücü çalışma koşulları da dahil olmak üzere ciddi yapısal şiddetle karşı karşıya olduğunu ortaya koymaktadır. Çalışma izinlerinin olmamasının neden olduğu birçok sorunun onların gündelik yaşamlarını ve benlik duygularını doğrudan etkilediğini öne süren çalışma, buna bağlı olarak birçok Afgan göçmenin umut kaybını ve istikrarlı bir gelecek öngörememe durumunu yapısal şiddetin bir sonucu olarak ele almaktadır. Bu makale, Türkiye'deki Afgan göçmenlerin yapısal şiddet sonucunda marjinalleşmesini ele almayı, yasal ve ekonomik entegrasyonun önündeki engelleri ve Afgan göçmenlerin içinde bulundukları koşulları doğrudan onların deneyimlerine odaklanarak açıklamayı hedeflemektedir.

Anahtar Kelimeler: Afganistan, göçmen, göçmen emeği, yapısal şiddet, İstanbul.

Sağlık Hizmetlerine Erişimde Kültürel Engeller: Türkiye’de Suriyeli Sığınmacıların Karşılaştığı Sorunlar ve Hemşirelik Perspektifi

YILDIZ USCA

Özet

Amaç: Bu çalışma, Türkiye’de geçici koruma altındaki Suriyeli sığınmacıların birinci basamak sağlık hizmetlerine erişiminde yaşanan zorlukları ve hemşirelik uygulamalarının rolünü incelemeyi amaçlamaktadır.

Yöntem: Çalışma, literatür taraması, resmi sağlık istatistikleri, saha gözlemleri ve akademik raporlar kullanılarak yürütülmüştür. Sağlık Bakanlığı, Dünya Sağlık Örgütü (WHO), Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR) ve UNICEF gibi kurumların yayımladığı güncel veriler analiz edilmiştir.

Bulgular: Suriyeli sığınmacılar için sağlık hizmetlerine erişimde en büyük engeller dil bariyeri, sağlık okuryazarlığı eksikliği, kültürel farkındalık eksikliği ve gebelik, aşı gibi koruyucu sağlık hizmetlerinden yeterince yararlanamama olarak tespit edilmiştir. Ayrıca, hemşirelerin bu süreçte hasta danışmanlığı, bakım hizmetleri ve sağlık eğitimi alanlarında kritik bir rol oynadığı belirlenmiştir.

Tartışma: Türkiye’de yürütülen Sıhhat Projesi ve Göçmen Sağlığı Merkezleri gibi uygulamalar, sığınmacıların sağlık hizmetlerine erişimini artırmaya yönelik önemli adımlar olmakla birlikte, saha uygulamalarında çeşitli yetersizlikler bulunmaktadır. Literatürle karşılaştırıldığında, kültürlerarası hemşirelik uygulamalarının geliştirilmesi, tercüman desteğinin artırılması ve sağlık çalışanlarının eğitimine odaklanılması gerektiği görülmektedir.

Sonuç: Suriyeli sığınmacıların sağlık hizmetlerine erişiminin artırılması için hemşirelerin daha etkin rol alması, kültürel duyarlılık eğitimlerinin yaygınlaştırılması ve tercüman destekli sağlık hizmetlerinin güçlendirilmesi önerilmektedir. Bu çalışma, göçmen sağlığı alanında politika geliştirme süreçlerine katkı sağlamayı hedeflemektedir.

Kuzey Makedonya Ve Avrupa Birliği: Üyelik Sürecinde Göç Olgusunun Etkileri

simnara mirzayeva

2010 sonrası Avrupa, II. Dünya Savaşı'ndan bu yana en büyük kitlesel göç dalgalarından birini yaşamış, 2014-2021 yılları arasında 9 milyondan fazla göçmen ve sığınmacı kıtaya giriş yapmıştır. 2015 yılında Suriye iç savaşı ve Libya'daki çatışmalar nedeniyle göç yolları değişmiş, Batı Balkan Rotası göçmenler için kritik bir geçiş noktası haline gelmiştir. Bu süreçte, Kuzey Makedonya, Yunanistan üzerinden gelen göçmenler için önemli bir transit ülke konumuna gelmiş ve Avrupa'ya ulaşmak isteyen mülteciler için stratejik bir güzergâh oluşturmuştur.

Avrupa Birliği (AB), 2016 yılında Türkiye ile imzaladığı göç mutabakatı ve sınır güvenliği politikalarıyla düzensiz göçü kontrol altına almaya çalışmıştır. Ancak, sınır kapamaları ve güvenlik önlemleri, göç akışlarını durdurmaktan ziyade daha tehlikeli yolların kullanılmasına neden olmuştur. Özellikle, Balkan Rotası'nda Macaristan ve Hırvatistan'ın sıkı sınır kontrolleri nedeniyle göçmenler Bosna-Hersek gibi alternatif güzergâhları tercih etmeye başlamıştır.

Kuzey Makedonya, göç politikalarını AB’ye uyumlu hale getirmek amacıyla 2015 yılında düzensiz göçü yönetmek için sınır kontrollerini artırmış ve transit göç yönetimi kapsamında ulusal politikalar geliştirmiştir. Ülke, göç akımlarını denetlemek amacıyla 2015 yılında transit göç merkezleri kurmuş ve iltica süreçlerini hızlandırmıştır. Ancak, 2022 yılında AB’nin dış sınırlarında 330.000 düzensiz geçişin tespit edilmesi, sorunun devam ettiğini göstermektedir.

AB, Kuzey Makedonya ile iş birliğini artırarak sınır güvenliğini güçlendirmeye yönelik önlemler almıştır. 2023 yılında FRONTEX ile yapılan anlaşma kapsamında Yunanistan sınırında düzensiz göçle mücadele için ortak operasyonlar başlatılmıştır. Bununla birlikte, 2024 yılında Kuzey Makedonya-Sırbistan sınırında göçmenlerin insan hakları ihlallerine maruz kalması, AB’nin göç yönetimi politikalarının yetersizliğini bir kez daha ortaya koymuştur.

Kuzey Makedonya, Avrupa Birliği ile müzakere sürecinde göç politikaları açısından önemli bir role sahiptir. Ülke, göç yönetimini iyileştirme çabalarına rağmen AB üyelik sürecinde çeşitli engellerle karşı karşıya kalmaktadır. Özellikle sınır güvenliği ve insan hakları ihlalleri konularında daha fazla reform yapılması gerekmektedir. Göç yönetimi ve AB ile iş birliği alanındaki gelişmeler, Kuzey Makedonya’nın üyelik sürecinin geleceğini şekillendirecektir.

Müze Mekânlarında Dezavantajlı Gruplar İçin Görsel-Tekno Dilin Kültürel Uyum Çalışmalarında İşlevsel Kılınması: Van Müzesi Örneklemi

Cihat Uğurlu

Müze Mekânlarında Dezavantajlı Gruplar İçin Görsel-Tekno Dilin Kültürel Uyum Çalışmalarında İşlevsel Kılınması: Van Müzesi Örneklemi

ÖZET

Son zamanlarda özellikle dijitalleşme süreciyle birlikte yapılan çalışmalarda kültürel çoğulculuk ve kültürel uyum, bir bilgi toplumu mevzusu olarak ele alınmaktadır. Dijital çağ olarak adlandırılan dönemde, bilgi toplumları ve medya kültüründen oluşan yeni düzende dikkat çeken durumlardan biri de insan hareketliliğinin artışıdır. Yeni çağın önemli bileşenlerinden olan hareketlilik (mobilite), dijital kaynaklarla dünyanın her yerinden çalışabilen ve kolay bir şekilde iletişime geçebilen insanlar anlamına geldiği gibi; farklı nedenlerle (gönüllü-zorunlu) ülkesinden ayrılan insanların varlığına da karşılık gelmektedir. Bu noktada mülteci ve sığınmacı gibi dezavantajlı gruplar, temel haklara erişim ve onları kullanma açısından çoğu zaman farklı sorunlarla yüzleşmekteyken, etkileşim ile çeşitliliğin merkezi haline gelmiş müzeler bu çok kültürlü toplumların buluşma noktası görevini üstlenmektedir. Müzelerin kültürlerarası köprü görevine dikkat çekmek üzere Van’da yapılan bu çalışmada müze ve koleksiyonları aracılığıyla çocukların kültürel çeşitliliğe ve önemine dair farkındalıklarının arttığı, karşılıklı iletişim-etkileşim yoluyla konulara dair öğrenmelerinin kolaylaştığı tespit edilmiş ve kültürel platformda haklar ekseninde yapılacak çalışmaların çeşitli yararlar sağlayacağı keşfedilmiştir.