Müze Mekânlarında Dezavantajlı Gruplar İçin Görsel-Tekno Dilin Kültürel Uyum Çalışmalarında İşlevsel Kılınması: Van Müzesi Örneklemi

Özet

Son zamanlarda özellikle dijitalleşme süreciyle birlikte yapılan çalışmalarda kültürel çoğulculuk ve kültürel uyum, bir bilgi toplumu mevzusu olarak ele alınmaktadır. Dijital çağ olarak adlandırılan dönemde, bilgi toplumları ve medya kültüründen oluşan yeni düzende dikkat çeken durumlardan biri de insan hareketliliğinin artışıdır. Yeni çağın önemli bileşenlerinden olan hareketlilik (mobilite), dijital kaynaklarla dünyanın her yerinden çalışabilen ve kolay bir şekilde iletişime geçebilen insanlar anlamına geldiği gibi; farklı nedenlerle (gönüllü-zorunlu) ülkesinden ayrılan insanların varlığına da karşılık gelmektedir. Bu noktada mülteci ve sığınmacı gibi dezavantajlı gruplar, temel haklara erişim ve onları kullanma açısından çoğu zaman farklı sorunlarla yüzleşmekteyken, etkileşim ile çeşitliliğin merkezi haline gelmiş müzeler bu çok kültürlü toplumların buluşma noktası görevini üstlenmektedir. Müzelerin kültürlerarası köprü görevine dikkat çekmek üzere Van’da yapılan bu çalışmada müze ve koleksiyonları aracılığıyla çocukların kültürel çeşitliliğe ve önemine dair farkındalıklarının arttığı, karşılıklı iletişim-etkileşim yoluyla konulara dair öğrenmelerinin kolaylaştığı tespit edilmiş ve kültürel platformda haklar ekseninde yapılacak çalışmaların çeşitli yararlar sağlayacağı keşfedilmiştir.