Türkiye’de Yaşayan Göçmenlerin Kentlileşme Sürecinde Yaşadığı Sorunlar
DOI:
https://doi.org/10.33182/gd.v11i2.892Anahtar Kelimeler:
Göçmen, Suriyeli, Kentli, Kentlileşme, Uyum, EntegrasyonÖzet
Türkiye’ye bireysel ve de kitlesel olarak birçok göç akını gerçekleşmiştir. Bunların arasında en çarpıcı ve güncel olanı, 2011 yılında Suriye’deki olaylar nedeniyle ülkemize milyonlarca nüfus akışıyla gerçekleşmiştir. Göçmenler vatandaşlık bağı gerektiren haklardan kısıtlanmışlardır. Türkiye’de bulunan göçmenlere yönelik sosyo-ekonomik, sosyo-kültürel haklar tanınması bu kişilerin kentle uyumlanması, Türk yaşam standartlarına alışması, kendini bulunduğu yere ait hissetmesi ve bu minvalde sorumluluklarının farkına varması açısından önem arz etmektedir. Bir göçmenin kentli sayılabilmesi için bulunduğu ülkenin yerel halkıyla eşit düzeyde imkanlara ve fırsatlara sahip olması gerekmektedir. Kentlilik kriterleri olarak, düzenli ve geliri iyi olan meslekler edinme, eğitimde fırsat eşitliği, sağlık imkanlarından faydalanma, erişilebilir ve yaşanılabilir konut, sosyal ayrışmadan uzak, siyasal ve yerel karar alma mekanizmalarına katılım hakları sayılabilir. Göçmenlerin bahsedilen kentli haklarını elde edebilmeleri açısından birtakım çalışmalar gerçekleştirilmiştir. Ancak gerçekleştirilen çalışmalar göçmenleri kentli olma yolunda bir adım öne taşımamıştır. Bu çalışma kapsamında Türkiye’de yaşayan göçmenlerin devlet politikaları çerçevesinde kente uyumu ve kamu kurum, kuruluş ve STK’ların (AFAD, Kızılay vb.) gerçekleştirdiği çalışmaların, göçmenlerin kentlileşme sürecine ne ölçüde sirayet ettiği saptanması amaçlanmıştır. Göçmenlerin kentlileşme düzeylerini belirlemede kriter olarak yerel halkın faydalandığı haklar esas alınmıştır. Çalışma literatür taraması yöntemiyle gerçekleştirilmiştir.